เซอร์ โจเซฟ นอร์แมน ล็อกเยอร์ (อังกฤษ: Joseph Norman Lockyer; 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1836 – 16 สิงหาคม ค.ศ. 1920) เป็นนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ เกิดที่เมืองรักบี้ หลังเรียนจบจากสวิตเซอร์แลนด์และฝรั่งเศส ล็อกเยอร์รับราชการที่สำนักการสงคราม[1] และย้ายไปที่เมืองวิมเบิลดันหลังแต่งงานกับวินิเฟรด เจมส์[2] ล็อกเยอร์เป็นนักดาราศาสตร์สมัครเล่นที่สนใจในดวงอาทิตย์ ในปี ค.ศ. 1868 เขาพบแถบสีเหลืองในสเปกตรัมใกล้ขอบดวงอาทิตย์ ซึ่งมีความยาวคลื่นประมาณ 588 นาโนเมตร ล็อกเยอร์สันนิษฐานว่าแถบสีเหลืองเกิดจากธาตุชนิดหนึ่ง เขาจึงร่วมกับนักเคมีชาวอังกฤษ เอ็ดเวิร์ด แฟรงค์แลนด์ ตั้งชื่อธาตุนี้ว่า "ฮีเลียม" โดยมาจากคำในภาษากรีกโบราณ hḗlios ที่แปลว่า "ดวงอาทิตย์" เมื่อเกิดสุริยุปราคาในปีเดียวกัน ปิแอร์ จองส์ชอง นักดาราศาสตร์ชาวฝรั่งเศสได้ศึกษาแถบสีเหลืองดังกล่าวและค้นพบธาตุฮีเลียมเช่นกัน ล็อกเยอร์และจองส์ชองจึงถือว่าเป็นผู้ค้นพบธาตุฮีเลียมร่วมกันปีต่อมา ล็อกเยอร์ก่อตั้งนิตยสาร เนเจอร์ เพื่อใช้เผยแพร่ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์[3] เขาเป็นบรรณาธิการของนิตยสารจนกระทั่งเสียชีวิตต่อมาในปี ค.ศ. 1885 ล็อกเยอร์ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์ดาราศาสตร์ที่ราชวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ในเซาท์เคนซิงตัน (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของราชวิทยาลัยลอนดอน) และดูแลหอดูดาวจนเกษียณในปี ค.ศ. 1913 เขาเสียชีวิตที่บ้านในเมืองซัลคัมบ์รีจิสในปี ค.ศ. 1920 ชื่อของล็อกเยอร์ได้รับการนำไปตั้งเป็นชื่อเกาะนอกชายฝั่งตะวันออกของเกาะเอลสเมียร์ ประเทศแคนาดา, แอ่งดวงจันทร์และแอ่งดาวอังคาร